| one publication added to basket [331924] | Bonamia ostreae - Oesterparasiet
VLIZ Alien Species Consortium (2020). Bonamia ostreae - Oesterparasiet, in: Verleye, T. et al. Niet-inheemse soorten in het Belgisch deel van de Noordzee en aanpalende estuaria. VLIZ Special Publication, 86: pp. 121-128
In: Verleye, T. et al. (2020). Niet-inheemse soorten in het Belgisch deel van de Noordzee en aanpalende estuaria. VLIZ Special Publication, 86. Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ): Oostende. ISBN 9789464206005. 623 pp., meer
In: VLIZ Special Publication. Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ): Oostende. ISSN 1377-0950, meer
Is gerelateerd aan:VLIZ Alien Species Consortium (2011). Oesterparasiet - Bonamia ostreae. Niet-inheemse soorten van het Belgisch deel van de Noordzee en aanpalende estuaria. VLIZ Information Sheets, 27. Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ): Oostende. 7 pp., meer
Is gerelateerd aan:VLIZ Alien Species Consortium (2022). Bonamia ostreae. Niet-inheemse soorten in het Belgisch deel van de Noordzee en aanpalende estuaria = Non-indigenous species from the Belgian part of the North Sea and estuaria. VLIZ Alien Species Consortium (VLIZ): Oostende. Diff. pag. pp., meer
|  |
| Trefwoorden |
Bonamia ostreae Pichot, Comps, Tigé, Grizel & Rabouin, 1980 [WoRMS]
Marien/Kust |
| Project | Top | Auteur |
- Niet-inheemse soorten in het Belgisch deel van de Noordzee en omliggende estuaria, meer
|
| Auteur | | Top |
- VLIZ Alien Species Consortium, meer
|
|
|
| Abstract |
De oesterparasiet Bonamia ostreae is van oorsprong afkomstig uit Californië en werd van daaruit via oestertransport geëxporteerd naar Europa (in 1979). De aanwezigheid van de soort op het Belgisch grondgebied (Oostendse Spuikom) werd pas in 1998-1999 bevestigd, al stemt dit alllicht niet overeen met het jaar van de eerste introductie. In Frankrijk, Nederland en België verdween de inheemse Platte oester Ostrea edulis nagenoeg volledig ten gevolge van deze parasiet. Infectie met deze bloedcelparasiet veroorzaakt bij Platte oesters ontstekingen, die na twee à drie jaar vaak de dood tot gevolg hebben. Zowel de Japanse oester Crassostrea gigas als de mossel Mytilus edulis blijken resistent. |
|
