3e kustnota: Traditie, trends en toekomst
Is gerelateerd aan:(2000). Anders omgaan met water: Waterbeleid in de 21 e eeuw. Ministerie van Verkeer en Waterstaat: Den Haag. 70 pp., meer
|  |
| Abstract |
De druk op de kust vanaf land en vanaf zee neemt toe. Rekening wordt gehouden met klimaatverandering, met name een versnelde zeespiegelstijging. Dit vergt in de toekomst bredere en sterkere waterkeringen. Vanaf land wordt de kust steeds meer gebruikt door functies die de nog beschikbare ruimte in de kust voor verbreding van de waterkeringen innemen. De afgelopen decennia is de economie sterk gegroeid en is het aantal inwoners in Nederland fors toegenomen. De groei van onze economie zal de eerste helft van deze eeuw waarschijnlijk niet stoppen. Consequentie hiervan is dat de gevolgen van een eventuele overstroming steeds groter worden. Dit toenemend risico kan op termijn leiden tot een besluit om de waterkeringen langs de kust verder te versterken c.q. te verbreden. In deze kustnota is de ruimtebehoefte vanuit veiligheid belangrijk, om de mogelijkheid voor noodzakelijke toekomstige maatregelen open te houden. Veiligheid staat niet op zichzelf, maar biedt goede mogelijkheden voor het meekoppelen van andere functies en voor medegebruik. De kust is immers van ons allemaal. De 3e Kustnota ondersteunt de beleidskeuze in de 2e Kustnota (Kustbalans 1995). De 3e Kustnota betekent t.o.v. de 2e Kustnota een veel sterkere relatie tussen kustveiligheid en ruimtegebruik. In die zin is de 3e Kustnota een nadere uitwerking van de vierde Nota waterhuishouding (NW4) voor het onderwerp kustveiligheid, want een van de pijlers van NW4. is de versterking van de samenhang tussen waterbeleid en ruimtelijke ordening. Dit is in lijn met het advies van de Commissie Waterbeheer 21e eeuw. |
|
