Chemische maatlatten zoute watersystemen: risicobeoordeling Nederlandse zoute watersystemen voor de watersysteemverkenning
van Eck, G.Th.M.; Groeneveld, G.; Burger, G. (1994). Chemische maatlatten zoute watersystemen: risicobeoordeling Nederlandse zoute watersystemen voor de watersysteemverkenning. Werkdocument RIKZ, AB-94.865X. Rijksinstituut voor Kust en Zee (RIKZ): Middelburg. 64 + bijlagen pp.
Deel van: Werkdocument RIKZ. RIKZ: Middelburg, meer
|  |
| Beschikbaar in | Auteurs |
|
Documenttype: Voorlopig rapport
|
| Trefwoorden |
Chemical compounds
Policies > Water policy
Pollution
ANE, Nederland, Westerschelde [Marine Regions]
Marien/Kust; Brak water |
| Auteurs | | Top |
- van Eck, G.Th.M., meer
- Groeneveld, G.
- Burger, G.
|
|
|
| Abstract |
In de voorgestelde methode voor risicobeoordeling staat de zogenaamde maatlat centraal. Daarop staan de beleidswaarden (Maximaal Toelaatbaar Risico (MTR) en Verwaarloosbaar Risico (VR), risicowaarden (grenswaarde en streefwaarde) en meetwaarden (achtergrondconcentratie, detectielimiet en toetswaarde). Voor de Nederlandse zoute wateren zijn voor de jaren 1985-1990 op basis van het WORSRO- en het ZEEPEST bestand maatlatten getekend voor alle binnen het project Watersysteemverkenningen gekozen doelvariabelen en wel voor de matrices totaal watermonster, opgeloste fase, particulaire fase en waterbodem. Naar aanleiding hiervan is de mate van verontreiniging per zoutwatersysteem beoordeeld, waarbij duidelijke verschillen zijn te zien tussen b.v. Westerschelde (zwaar verontreinigd) en Eems-Dollard estuarium (relatief weinig verontreinigd). |
|
