Voor een duurzame ontwikkeling van een kustgebied, is het ondersteunen van toerisme en recreatie een hoofddoelstelling. Toerisme en recreatie vormen één van de belangrijke drijfveren voor de kusteconomie en moeten dus zodoende onderhouden worden. Maar intensief toerisme kan nefaste gevolgen hebben voor de natuur, cultuur en het menselijk kapitaal. Volgens het Beleidsplan toerisme en recreatie aan de kust moet er voor het ondersteunen van duurzame ontwikkeling aandacht uitgaan naar de instandhouding van het basiskapitaal van het kusttoerisme zoals het kustecosysteem, het cultureel erfgoed en de open ruimte, een toeristisch aanbod dat zowel sociaal als fysiek toegankelijk is voor iedereen en een toeristische recreatieve mobiliteit met aandacht voor het gebruik van openbaar vervoer en de zachte manieren van verplaatsing.

Indicatoren:

De duurzame ontwikkeling van de kust wordt ondersteund door het behoud of versterken van een cultureel kapitaal dat eigen is aan de kust en een stijging van de kwaliteit van de sociale omgeving. Een sterk sociaal weefsel komt de samenleving ten goede. Een eigen cultureel kapitaal zal niet enkel de bevolking ten goede komen, maar werkt bovendien ondersteunend voor het toerisme. Bij een duurzame ontwikkeling van de kustregio dienst gestreefd te worden naar gelijkheid van kansen en de bestrijding van alle vormen van sociale uitsluiting en armoede.

Indicatoren:

In een leefbare en aantrekkelijke omgeving en een gezond milieu kunnen mens en natuur zich op een duurzame wijze optimaal ontplooien. Er is een beperking in het gebruik van het milieu en de natuur met het oog op het behoud van de natuurlijke rijkdommen. Er wordt rationeel omgesprongen met het ruime en milieukapitaal- zoals water, grondstoffen en brandstoffen – door besparing, efficiëntieverbetering en het gebruik van hernieuwbare goederen. De nodige aandacht wordt besteed aan de kwaliteit van het leefmilieu door het vermijden van verontreiniging (lucht, water, bodem, hinder…). Ook de bevordering van de kwaliteit van groen- en natuurvoorzieningen (biodiversiteit) staat hier centraal.

Indicatoren:

De kust laten evolueren naar een omgeving waar het voor iedereen aangenaam wonen is, vandaag en in de toekomst, is een grote uitdaging. Een leefbare woonomgeving houdt onder meer in dat de bewoners er zich veilig voelen en dat de straten verkeersveilig zijn. De omgeving is netjes en aantrekkelijk door o.a. parken, tuinen en pleinen met voldoende ontmoetingsmogelijkheden en (betaalbare) woningen. De huidige bewoners zullen er graag blijven en nieuwe mensen worden aangetrokken. Dit is niet enkel belangrijk voor het sociaal weefsel van de woonomgeving, maar ook voor de leefbaarheid van een wijk. Zo zal onder andere de lokale economie er wel bij varen, er is een stimulans om de openbare dienstverlening te optimaliseren en de algemene tevredenheid van de lokale bevolking zal toenemen.

Indicatoren:

Een kustzone die zich duurzaam ontwikkelt, heeft een gediversifieerde en bijgevolg stabiele economische structuur nodig. Deze gediversifieerde structuur leidt tot een gezond bedrijfsklimaat en een versterking van het economische weefsel. Voldoende (kans op ) werkgelegenheid verhoogt de kans op algemeen welzijn. Er moet dan ook gestreefd worden naar een econome die zowel een kwantitatieve als een kwalitatieve tewerkstelling garandeert met aandacht voor werkvoorwaarden en loon. Een economie die de duurzame ontwikkeling ondersteunt, houdt ook rekening met de draagkracht van de regio. Economische ontwikkeling hoeft niet gepaard te gaan met een stijgende milieu-impact en een toenemend materiaal- en energiegebruik. Ze respecteert het ecologisch, menselijk en sociaal kapitaal door er in te investeren in plaats van het te verbruiken.

Indicatoren:

De kust is zowel van nationaal als van internationaal belang, zowel op ecologisch, sociaal als economische vlak. Een groot aantal organisaties, individuen en besturen zijn dan ook betrokken bij het beleid en beheer van de kustzone. Deze complexe situatie vraagt een specifieke benadering.

Een geïntegreerd beheer berust op lange termijn denken en houdt rekening met de behoeften van de huidige en toekomstige generaties. Het ondersteunt de natuurlijke processen die zich afspelen aan de kust en eerbiedigt de draagkracht van het ecosysteem. Dit beleid zou idealiter tot stand komen door het betrekken van alle belanghebbende (vb. economische en sociale partners, bewoners of verenigingen, NGO’s bedrijfsleven). Ook is er nood aan een samenwerking tussen alle relevante bestuursniveaus en sectoren.

Indicatoren:

Een robuuste kustverdediging moet de veiligheid van de kustgemeenten garanderen en het hinterland beschermen tegen de kracht van heel zware stormen. Een afdoende bescherming van de hele kustlijn moet de kans op overstromingen vanuit zee tot een minimum beperken. Een veilige kust vormt de basis voor een duurzame ontwikkeling, waarin natuur, economie en recreatie een plaats kunnen vinden. Zonder voldoende bescherming van de bevolking en patrimonium is een duurzame ontwikkeling niet mogelijk.

Indicatoren: