West-Vlaanderen wordt gekenmerkt door een toenemende vergrijzing. Jaar na jaar neemt het aantal ouderen (60-plussers) toe ten opzichte van het aantal jongeren (<20-jarigen). In 2006 telde West-Vlaanderen per 100 <20-jarigen 116 inwoners ouder dan 60 jaar. Dit fenomeen van vergrijzing doet zich echter niet in gelijke mate voor in alle West-Vlaamse gemeenten. Met een gemiddelde verouderingsgraad van 141 hebben de kustgemeenten een oudere bevolkingsstructuur dan de hinterlandgemeenten met 96. De typische bevolkingsstructuur van de kustgemeenten heeft ook invloed op andere domeinen, zoals huisvesting, economie, zorg, werkgelegenheid of vrije tijd.

De verouderingsgraad is een demografische indicator die de verhouding weergeeft tussen het aantal inwoners ouder of gelijk aan 60 en het aantal inwoners jonger dan 20 jaar. Een verouderingsgraad boven de 100 betekent dat er meer 60-plussers dan <20-jarigen zijn in de desbetreffende regio. Omgekeerd wijst een waarde onder de 100 op een kleiner aantal 60-plussers dan <20-jarigen. Bedraagt deze indicator 100 dan zijn beide groepen even groot.