Naar schatting komen ongeveer 12.000 niet-inheemse soorten (NIS) voor in Europa, waarvan 10 tot 15% als invasief beschouwd worden. Gezien de potentiële impact van NIS op de ecosystemen en de economie, worden de introductie en de verspreiding van deze NIS reeds enige tijd op supranationaal niveau onder de aandacht gebracht in globale verdragen en akkoorden, in Europese regelgeving alsook in regionale verdragen. Verder zijn ook een reeks specifieke richtlijnen en gedragscodes inzake de aanpak van NIS beschikbaar. Enkele van de belangrijkste wetgevende en beleidsinstrumenten die geldig zijn in het studiegebied zijn de Belgische Wet ter bescherming van het mariene milieu en ter organisatie van de mariene ruimtelijke planning (MMM-Wet, 2022), de Europese Verordening omtrent invasieve NIS (Verordening (EU) nr. 1143/2014), de Europese Kaderrichtlijn mariene strategie (KRMS, 2008/56/EG) en het Ballastwaterverdrag (2004).
Binnen dit hoofdstuk komen verschillende regelgevende en beleidsinstrumenten aan bod die tot doel hebben de schadelijke gevolgen van de (on)opzettelijke introductie van NIS te beperken, door nieuwe introducties zoveel als mogelijk te voorkomen, soorten te bestrijden en uit te roeien waar mogelijk en een beheerkader te voorzien voor wijdverspreide NIS.
NIET-INHEEMSE SOORTEN IN HET BELGISCH DEEL VAN