We vrezen en beminnen de zee. We voelen ons nietig in verhouding met haar oneindigheid. De zee is een metafoor voor allerlei emoties, maar is tegelijkertijd volledig ongrijpbaar. Tijdens hun residentie bij het kunstencentrum KAAP en Mu.ZEE in Oostende besloten artiesten Katinka de Jonge en Laurens Mariën het 'Melancholisch Centrum voor het Zeewezen' op te richten. Dit instituut wil mensen oproepen om hun melancholie aan de zee te doneren, om haar terug leven in te blazen en te redden.
Ze interviewden zeven Oostendenaars en verzamelden hun mijmeringen over de zee. Zo spraken ze met de eigenaar van een appartement met zicht op zee, een marien wetenschapper, een transvrouw, etc. De interviews werden verwerkt tot een audiotrack – Het bericht van het Zeewezen aan de Landkrab – waarin tal van mijmeringen over de zee aan bod komen.
Katinka en Laurens roepen luisteraars op om het volgende te doen: zoek jezelf een mooi plekje met zicht op zee. Luister ter plekke (met je oortjes en gsm) naar de triestige en helende verhalen over de zee. Laat je meeslepen en schenk op jouw beurt jouw melancholie aan het Zeewezen.