Elk beestje bij zijn naam noemen

Cerataspis monstrosus in westelijke Indische Oceaan, Tanzania, 1300-1600m diep
Andrew Gates

De diepzee geeft steeds meer van zijn geheimen prijs door het onderzoek met onbemande robotten en onderwatercamera’s. Op die beelden zijn soms diepzeedieren te zien, maar er een correcte wetenschappelijke naam opplakken is vaak gemakkelijker gezegd dan gedaan. De dieren bewegen, en de nodige details komen niet of onscherp in beeld. In geval van twijfel gebruiken wetenschappers dan zogenaamde ‘open nomenclatuur indicaties’: namen die de mate van onzekerheid van de identificatie weergeven. Een recent gepubliceerde gids in het tijdschrift Frontiers in Marine Science adviseert wetenschappers hoe ze best te werk kunnen gaan bij het benoemen van organismen op foto- en videobeelden.

Als wetenschappers niet 100% zeker zijn over de juiste naam van een dier op foto- en videobeelden, mogen ze die niet benoemen met de officiële wetenschappelijke Latijnse naam (vb. Cerataspis monstrosus voor de rode garnaal op de foto bovenaan dit artikel). In dat geval gebruiken ze een open nomenclatuur indicatie, gaande van “grote rode garnaal” tot “species inc.” (incerta) en “species indet.” (indeterminabilis). Als deze dieren vervolgens opnieuw opduiken op beelden, is het belangrijk dat ze dezelfde onvolledige wetenschappelijke naam krijgen. Dit is het beginsel van de taxonomie.

Tammy Horton van het National Oceanographic Centre in Southampton (UK) bracht samen met co-auteurs uit Ecuador, USA en België een gids uit met daarin duidelijke regels voor een gestandardiseerde taxonomische naamgeving van dieren geïdentificeerd op stilstaande en bewegende beelden.

VLIZ-data manager Leen Vandepitte en coördinator van het Wereldregister van Mariene Soorten (WoRMS) is co-auteur van de gids: “Wij hopen nu dat zoveel mogelijk wetenschappers deze standaarden effectief gaan toepassen, waardoor onzekere identificaties op een meer uniforme manier zullen gebeuren. De standaarden maken het gemakkelijker om gegevens te delen met collega’s en datasystemen (zoals het Ocean Biodiversity Information System - OBIS), alsook om verbanden te leggen tussen (onvolledig geïdentificeerde) taxa. Zo kunnen de gegevens – hoewel nog onvolledig – toch al bijdragen aan biodiversiteitsonderzoek in slecht omschreven habitats, zoals de diepzee.”  

Het Wereldregister van Mariene Soorten (WoRMS), een databank van VLIZ die de wetenschappelijke namen van alle mariene soorten wereldwijd catalogeert, is onderdeel van de LifeWatch Species Information Backbone. De databank heeft tot doel taxonomische en soortgerelateerde gegevens samen te brengen, en hiaten in onze kennis op te vullen.

Lees meer over het pas verschenen artikel op de WoRMS-website (Engelstalig)

Suggesties

Heb je zelf ideeën, interessante weetjes ...

Stuur ons je suggestie

Artikel delen

Lijkt dit artikel iets voor uw vrienden of collega’s? Deel het met hen!