VLAAMS INSTITUUT VOOR DE ZEE
PLATFORM VOOR MARIEN ONDERZOEK
| Zeekomkommers zijn langwerpige, cilindrische dieren die op de zeebodem leven, onder rotsen, in rotsspleten of tussen wieren. Net als bij alle stekelhuidigen hebben ze een skelet, maar dit bestaat uit los in de leerachtige huid liggende, microscopisch kleine kalkstukjes die een belangrijk determinatiekenmerk vormen. De typische vijfstralige symmetrie van de stekelhuidigen is uitwendig niet meer zichtbaar, zeekomkommers hebben een bilaterale symmetrie. De mond van zeekomkommers is omringd met tentakels waarmee dierlijk plankton wordt gevangen. Zelf vallen ze ten prooi aan vissen, kwallen en anemonen. Ter verdediging steken sommige soorten plakkerige filamenten of zelfs een deel van hun darm- en ademhalingsstelsel langs de anus naar buiten, waardoor de aanvaller vast komt te zitten. Bij sommige soorten kunnen deze kleverige draden de giftige stof holothurine vrijlaten, wat de dieren in de nabije omgeving doodt. Zeekomkommers bewegen zich maar héél traag voort en kunnen zich door hele nauwe doorgangen persen. Deze dieren komen wereldwijd voor, in alle zeeën en op alle dieptes. In veel landen worden zeekomkommers ook aanzien als een echte delicatesse. Naamsverklaring: |
 |
